Ti σου είπανε βρε μασκαρά και σε ρίξανε?

Τί σου είπανε βρε μασκαρά και σε ρίξανε?
Τί σου είπανε?Για τη Κατοχή σου είπανε?
Για τη μαύρη σταφίδα?Για το κουκουτσάλευρο?
Για το θαλασσοβρεμμένο στάρι?
Για τα παιδιά τα πρησμένα απο τη πείνα?
...............
Για τους Ταγματασφαλίτες και τους Γερμανοτσολιάδες?
Τί σου ειπανε και στηρίζεις τους Ναζι?

 

35743 

Τα Τάγματα Ασφαλείας (ή αλλιώς Γερμανοτσολιάδες ή Ταγματασφαλίτες) ιδρύθηκαν το 1943 από την ελληνική κυβέρνηση-μαριονέτα του Ιωάννη Ράλλη κατά τη Γερμανική κατοχή. Ήταν στρατιωτικές ομάδες που δημιουργήθηκαν με σκοπό την υποστήριξη των γερμανικών δυνάμεων κατοχής.

Είχαν την υποστήριξη της ακροδεξιάς και των φιλο-ναζί αλλά και κάποιων κεντρώων πολιτικών, οι οποίοι ανησυχούσαν για την κυριαρχία και τις φιλοδοξίες του ΕΛΑΣ, που εκείνη τη στιγμή ήταν το κύριο σώμα της ελληνικής αντίστασης. Τα μέλη των Ταγμάτων Ασφαλείας περιλάμβαναν πρώην αξιωματικούς του στρατού, επίστρατους στρατιώτες, ακροδεξιούς, κοινωνικά απομονωμένους καθώς και τυχοδιώκτες οι οποίοι πίστευαν οτι ο Άξονας θα κερδίσει τον πόλεμο
Ο κύριος ρόλος των Ταγμάτων Ασφαλείας ήταν η καταπολέμηση του ΕΛΑΣ. Η μέγιστη συνολική δύναμη τους ήταν 22.000 άνδρες, και περιλάμβανε 22 εθελοντικά και 9 ευζωνικά τάγματα, κάτω από τις διαταγές του αντιστράτηγου των ΕΣ ΕΣ Walter Schimana. Παρά το γεγονός ότι το σχέδιο τους ήταν να επεκταθούν σε όλη την κατεχόμενη Ελλάδα, κύριο θέατρο δράσης τους ήταν η ανατολική Στερεά Ελλάδα και η Πελοπόννησος. Το έργο τους ήταν δύσκολο, καθώς εκείνη την εποχή, ο ΕΛΑΣ είχε ήδη αποκτήσει τον έλεγχο του πάνω από το 1/3 της ηπειρωτικής Ελλάδας

aπο athens.indymedia.org : Κι αν ο φασισμός είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο

δεν είναι διεθνιστικό. Η βάση του είναι καθαρά εθνικιστική/ρατσιστική. Ένα υπερεθνικό φαινόμενο χωρίς όμως ιδεολογική ενότητα ή κοινή δυναμική.

Η «γενική χρήση» του όρου «φασισμός» αποφασιστοποιεί τον φασισμό. Του προσδίδει μια απόκοσμη, υπερβατική αν και αρνητική ιερότητα, που όμως περιορίζει της διαστάσεις του,

στερώντας μας τη γνώση της πολυπλοκότητάς του.

Ας τον δούμε πέρα απ’ το μύθο , ως αυτό που πραγματικά υπήρξε και είναι:

Ένα πολιτικό/κοινωνικό φαινόμενο σύγχρονο,ολοκληρωτικό, εθνικιστικό, ρατσιστικό. Με βάσεις ανδροκρατικές. Μια ιδεολογία ακτιβιστική και αντί-θεωρητική. Μια κοσμική θρησκεία που επιβεβαιώνει την απόλυτη υπεροχή ενός

έθνους. Ο απόλυτος έλεγχος της συνείδησης των ανθρώπων.

Αυτά, μαζί με μερικές αντικαταστάσεις:

Ο μύθος στη θέση της ιστορίας

Ο αισθητισμός, στη θέση του ορθολογισμού και της νοησιαρχίας

Η στοχο/προσήλωση ενάντια στον στοχασμό

Η «φαντασία» στη θέση της κριτικής σκέψης,

Η μυστικιστική τελετουργική ένωση της φυλής, απέναντι στην αρχή της αυτοδιάθεσης

Ρίζα/ πατρίδα/σύνορο αντί της ελευθερίας

Αίμα/έδαφος/φυλή έναντι της «απειλής» του νομάδα/μετανάστη

Ουτοπικές κοινότητες/συντεχνίες εναλλακτικές στην αστική νεωτερικότητα

Το εκστατικό αίσθημα της κοινότητας απάντηση στην αποξένωση

Η μάζα στη θέση του κοινωνικού ατόμου

Η λατρεία του «ανώτερου ανθρώπου» στη θέση της ισότητας

Ο πολλαπλασιασμός του νοσηρού ιδεώδους περί ομορφιάς στην τέχνη, ίδιος με την διαδικασία της φυσικής αναπαραγωγής, με τα κληρονομικά χαρακτηριστικά της φυλής, απέναντι στο πρωτότυπο της έμπνευσης και την πολιτισμική δημιουργία.

Το ίδιο στη θέση της πολυμορφίας του διαφορετικού

Η απόρριψη της διανόησης, ο θρίαμβος της βλακείας

Η συναίσθηση του θανάτου, απέναντι στη ζωή.

Ο φασισμός, καλεί τον διαβρωμένο, φοβισμένο, «απλό» άνθρωπο τον εγωπαθή και δουλικό σε  μια μεταμόρφωση: Θα γίνει ακέραιος και δυνατός ήρωας : Αυτός είναι ο τιμωρός · η ίδια η κάθαρση

Και τι ζητάει?

Πίστη, υποταγή, μάχη.

Πόσο εύθραυστη είναι η ύπαρξη όταν απειλείται από την επιθυμία για απόλυτη κυριαρχία?

όταν η ανθρώπινη μισαλλοδοξία προβάλλεται ως η κινητήριος δύναμη, μια ευγενική, ανθρώπινη αρετή?

Είναι ανάγκη λοιπόν να διερευνηθούν οι φασιστικές επιθυμίες ανάμεσά μας...

Και όχι... ο φασισμός

Δεν είναι επανάσταση