Στα μαχαίρια,με το υπάρχον,τους υπερασπιστές και τους ψευδείς επικριτές του...
Είναι αναγκαίο να έρθουμε στα μαχαίρια με όλα αυτά.
Καθένας απο εμάς μπορεί να πάψει να κλωθογυρίζει στη σκλαβιά των όσων δεν γνωρίζει και αρνούμενος το δόλωμα των άδειων λέξεων,να έρθει στα μαχαίρια με τη ζωή.
Και επειδή ακόμα και οι κοιμισμένοι συνεργούν σε οσα γίνονται στον κόσμο,ήρθε η ώρα να ακονίσουμε τα μαχαίρια...

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Η ηδονή και η έξταση δεν είναι κάτι που μπαίνει απο τη μύτη,αλλά που βγαίνει απο τη ψυχή!!


Ο άνδρας βρίσκεται στη θέση του οδηγού,δίπλα του μια όμορφη ύπαρξη,ο έρωτας,προσωποποιημένος.
Η γυναίκα φοραέι μια φούστα,έχει το πόδι πάνω στο ταμπλώ του αυτοκινήτου,είναι μεθυστική,πανέμορφη.Τα μαλλιά της ανεμίζουν δυνατά απο τον αέρα που μπαίνει απο το ανοιχτό παράθυρο.
Το γκάζι τσιμπημένο,ο άνδρας οδηγεί.Η ανδρεναλίνη στα ύψη καθως αντικρύζουν μπλόκο της αστυνομίας και στη σκέψη τους έρχονται εικόνες απο το μέλλον,εάν τους σταματήσουν.Στη φούστα της κρύβει ένα σακουλάκι με λίγη κοκαίνη.
Είναι η ''αναγκη'' για να νιώσουν λίγη έξταση!!Λίγη ''τσίτα''.
Πλησιάζουν στο μπλόκο,οι καρδιές χτυπούν  δυνατά!
Οι μπάτσοι ανασηκώνονται και κρατόυν όπλα.
Τότε και ο ανδρας βάζει το χέρι στο όπλο του,είναι σε ετοιμότητα.
Τελικά περνούν χωρίς κανένας να τους σταματήσει...
Η καρδιά έτοιμη να σπάσει.
Η γυναίκα γυρνάει και τον ρωτάει:
-Την άκουσες?
Ο άνδρας απανταει:
-Ναι,εσυ?
-Ναι...
Ωραία , τώρα μπορείς να πετάξεις την κοκαίνη...
Την πετάει.
Μόλις είχαν διαπιστώσει πως δεν την χρειάζονται.
Μπορουν και μόνοι τους.
Ο Ανδρας λεει:
-Μπρος στο ρίσκο και σαν γλιτώνεις τη φυλακή,τύφλα να έχει η κοκαίνη.
Η έξταση που ένιωσαν ήταν δυνατότερη απο κάθε ουσία.
Τελικά μπορούν να έχουν ίδια αποτελέσματα απλά ζώντας με θάρρος.
Η έξταση που σου δίνει ο ίδιος σου ο ευατός όταν τον ξεπερνάς είναι ασύγκριτος.
Η γυναίκα αποκρίνεται:
-Θα ήταν ψεύτικο,μα τώρα το καναμε αληθινό,είναι δικό μας!
Η ηδονή,η απόλαυση,η έξταση πλέον δεν ήταν κάτι το οποιο εμπαινε απο τη μυτη,αλλά κατι το οποίο εβγαινε απο τη καρδιά!!Απο τα βαθυ της ψυχής!!!


Το κείμενο αυτό εμπνεύστηκα διαβάζοντας κάποια κείμενα απο το blog του Θεοφίλου: http://paranoiriko.blogspot.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου