ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ο Πολυνίκης, ο Ετεοκλής, η Αντιγόνη και η Ισμήνη είναι αδέρφια. Ο Ετεοκλής με τον Πολυνίκη κέρδιζαν την ζωή τους κλέβοντας χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Ο Κρέοντας είναι θείος τους και διευθυντής της Ασφάλειας. Όταν κάποια στιγμή μαθαίνει για την δράση τους τούς κάνει μια δελεαστική πρόταση. Ή σταματάν τις ληστείες και ξεκινούν το εμπόριο κόκας υπό τις διαταγές του αλλά και την κάλυψη του ή τους συλλαμβάνει με την πρώτη ευκαιρία. Ο Πολυνίκης αρνείται την πρόταση ενώ ο Ετεοκλής δέχεται. Και όχι μόνο δέχεται άλλα προκειμένου να επισφραγίσει την συμφωνία βοηθάει τον Κρέοντα να συλλέξει τα στοιχεία εκείνα που θα οδηγήσουν τον αδερφό του Πολυνίκη στην φυλακή για τρία χρόνια. Ως αντάλλαγμα φυσικά κερδίζει την ασυλία του.
Η Αντιγόνη και η Ισμήνη είναι οι μεγαλύτερες τους αδελφές. Είναι και οι δυο τους δημοσιογράφοι στο αστυνομικό ρεπορτάζ. Η Αντιγόνη σε ανεξάρτητη, δικιά της, μαχητική σελίδα στο διαδίκτυο ενώ η Ισμήνη σε έντυπο ταμπλόιντ.
ΠΛΑΝΟ Α
Η Αντιγόνη. Η Αντιγόνη είναι περίπου σαράντα. Απεριποίητη με μακριά μονοκόμματα μαλλιά. Φοράει τις πιτζάμες της και μια ζακέτα από πάνω. Τα γυαλιά της αντί για τους φακούς της. Η Αντιγόνη είναι εμφανισιακά η εντύπωση του Life Style για τις αριστερές. Η Αντιγόνη δεν είναι αριστερή αλλά σίγουρα αριστερών αντιλήψεων. Κάθεται ελαφρώς σκεβρωμένη από το κρύο. Είναι Νοέμβρης και έχει βάλει τα πρώτα κρύα. Τσιγκουνεύεται το πετρέλαιο. Παριστάνει πως ακόμα δεν είναι απαραίτητο. Πως θα φτιάξει πάλι ο καιρός. Υπομονή.
Κάθεται στον φθαρμένο καναπέ. Φθαρμένος όχι επειδή είναι παλιός. Ο καναπές είναι μόλις δεκαετίας. Όμως οι πολυεθνικές έχουν ρίξει την ποιότητα των εμπορευμάτων. Μια επιλογή που δικαιολογήθηκε κάποτε ως αναγκαία προκειμένου να δοθεί στον καταναλωτή η ευκαιρία να ακολουθήσει την μόδα. Όχι απαραίτητα επειδή του αρέσει η μόδα αλλά επειδή τα εμπορεύματα είναι τόσο κακής ποιότητας που χρειάζεται κάθε χρόνο να αλλάζει γκαρνταρόμπα και κάθε δεκαετία σαλόνι. Είναι μια ευκαιρία στον καθένα να είναι άξιος πολίτης. Άξιος καταναλωτής. Η έννοια της ιδιότητας του πολίτη με την έννοια της ιδιότητας του καταναλωτή ταυτίζονται. Όχι με την τυπική έννοια. Όχι με την έννοια των τυπικών πολιτικών δικαιωμάτων. Ούτως ή άλλως ποιος νοιάζεται για το δικαίωμα του εκλέγειν όταν είναι αποκλεισμένος από το δικαίωμα του εκλέγεσθαι; Ούτως ή άλλως ποιος νοιάζεται για το δικαίωμα του εκλέγειν όταν υπάρχει ο περιορισμός της ISO τυποποίησης ακόμα και στην πολιτική; Και γιατί να νοιάζεται κανείς για την πολιτική όταν αυτή έχει εκπέσει σε managment; Πολίτης είναι ο καταναλωτής. Το προνόμιο της ιδιότητας του πολίτη αποκτάει μοντέρνα χαρακτηριστικά. Νεοφιλελεύθερα. Είναι ο καταναλωτής. Οι καταναλωτές της μεσαίας τάξης περιορίζονται. Η μεσαία τάξη συρρικνώνεται. Η μεσαία τάξη εκπίπτει από την ιδιότητα του πολίτη. Η μεσαία τάξη οργανώνει τα νεοχαρτιστικά της κινήματα. Ζητάει δουλεία και κατανάλωση. Δεν λέει να γαμηθούν οι πολίτες. Να γαμηθούν και τα προνόμια του πολίτη. Λέει ότι τα θέλει πίσω.
Ο καναπές της Αντιγόνης είναι φθαρμένος παρότι δεκαετίας. Η Αντιγόνη κάθεται στον καναπέ της ρουφώντας τσάι στο ψυχρό σαλόνι της φορώντας τις πιτζάμες της και την ζακέτα της. Μιλάει με τον αδελφό της. Μιλάει με τον Πολυνίκη. Η Αντιγόνη είναι χαρούμενη, προβληματισμένη και τρομαγμένη. Διαδοχικά και ανακατεμένα. Η Αντιγόνη μιλάει με τον αδελφό της τον Πολυνίκη.
"Μην το κάνεις αυτό! Αφού δεν θέλεις να μιλίσεται. Τι να πείτε; Αφού αυτό που θέλεις είναι να τον σκοτώσεις. Είναι κι εμένα αδελφός μου. Και δεν με νοιάζει αν τον σκοτώσεις. Τον σιχαίνομαι. Κι ας έχουμε το ίδιο αίμα. Αυτό είναι που κάνει το μίσος μου μεγαλύτερο. Το ότι το ίδιο με έμενα αίμα κυλάει σε αυτές τις μολυσμένες φλέβες. Τον μισώ όχι μόνο επειδή έκανε σε εσένα ότι έκανε. Θα τον μισούσα αν το έκανε στον οποιονδήποτε. Όμως θα πας πάλι φυλακή. Μόλις εχθές βγήκες. Δεν πιστεύω ότι αξίζει. Και αυτήν την φορά θα είναι για πάντα. Ξέρω πως θέλεις να εκδικηθείς. Ξέρω πως θέλεις να κάνεις την ψυχή σου να ηρεμήσει. Όμως μπορείς και να τον συγχωρέσεις. Έτσι μόνο θα ηρεμήσει πραγματικά η ψυχή σου. Ξέρω πως η προδοσία είναι σαν κοτρόνι που κάθεται στον σβέρκο. Αλλά μην φας την ζωή σου στην φυλακή. Θα βρεις άλλον τρόπο. Έχει ο καιρός γυρίσματα. Η ζωή είναι μεγάλη. Ο καιρός γυρνάει όπως την άνοιξη. Μη το κάνεις. Υποσχέσου."
" Άκου. Για μένα η ζωή μετράει πια διαφορετικά. Ο χρόνος μετράει αλλιώς. Όσο υπάρχει αυτό μέσα μου ο χρόνος είναι σταματημένος. Πριν τρία χρόνια ο χρόνος σταμάτησε για μένα. Τώρα θέλω να τον ξαναβάλω μπροστά. Δεν ξέρω αν πραγματικά θέλω να τον σκοτώσω ή να τον συγχωρήσω. Δεν με νοιάζει αν η οργή μου θα εκτονωθεί ή θα σβήσει. Θέλω μόνο να φύγει από πάνω μου. Θέλω μόνο να φύγει από μέσα μου. Ακόμα δεν έχει περάσει βράδυ που να κοιμηθώ ήσυχος. Ακόμα τον βλέπω στον ύπνο μου να μετανιώνει. Και ας μην επανορθώνει. Μου φτάνει πια να μετανοιώσει. Όμως ούτε αυτό θα γίνει και μένει η προδοσία σαν αρρώστια μέσα μου. Θέλω να την βγάλω σαν απόστημα. Να την καυτηριάσω. Το μίσος μου κάνει κακό. Δεν μου μένει πια παρά να συγχωρήσω μια και καλή. Δεν θα κρατάω κακία σε έναν νεκρό παρά μόνο επειδή με έκανε φονιά. Μου λες πως δεν αξίζει μια ζωή στην φυλακή. Και τι αξίζει να κάνεις για μια ζωή; Μήπως να ζεις μια ζωή προδομένη; Αξίζει μια ζωή στην φυλακή μόνο για να χορέψεις τις βεργούλες μέχρι το τέλος. Αξίζει μια ζωή στην φυλακή μόνο για να μην καταφέρεις από την συγκίνηση να ολοκληρώσεις την απαγγελία των Πατέρων. Αξίζει μια ζωή στην φυλακή για να τιμήσεις τον γκρεμισμένο σου κόσμο. Τώρα που δεν έχω κουράγιο να τον ξαναχτίσω μου έμεινε μόνο η δυνατότητα να τον τιμήσω."
ΠΛΑΝΟ Β
Διαμέρισμα σύγχρονης πολυκατοικίας. Μικρό και πληθωρικό. Δυο αποχρώσεις απόσταση από πολυτελές. Γεμάτο μπιμπελό και γυναικεία γκάτζετς. Αυτό που το lifestyle σπρώχνει στα θύματα του ως γυναικεία γκάτζετς. Γεμάτο ροζ άχρηστα αντικείμενα. Το ροζ είναι το δεύτερο σε συχνότητα χρώμα σε αυτό το διαμέρισμα ωστόσο κυριαρχεί. Είναι το διαμέρισμα της Ισμήνης. Μιλάει με τον Ετεοκλή. Ο Ετεοκλής την ρωτάει.
"Εχθές αποφυλακίστηκε ο Πολυνίκης. Θα τον δεις;"
"Εχθές; Όχι. Δεν θα τον δω. Τι κι αν είναι αδελφός μου. Είναι ένας εγκληματίας. Δεν χρειάζομαι την ρετσινιά του."
"Και γω εγκληματίας είμαι."
"Εσύ προσπαθείς να ξεμπλέξεις. Εσύ τουλάχιστον βοηθάς την αστυνομία. Εσύ βοηθάς τον Κρέοντα."
"Τόσο πολύ αγαπάς την νομιμότητα;"
"Αλλιώς θα γίνουμε ζούγκλα! Δεν μπορείς να κλέβεις την περιουσία του άλλου!"
"Τράπεζες έκλεβε! Αυτοι το ξεκίνησαν πρώτοι!"
"Δεν είναι δικιά σου δουλειά να κρίνεις. Δεν είναι δικιά του δουλειά να κρίνει! Υπάρχει η Δικαιοσύνη."
"Η Δικαιοσύνη είναι η αντίληψη που έχει το Κεφάλαιο για το δίκαιο. Δίκαιο για το Κεφάλαιο είναι ότι ομολογεί τα συμφέροντα του".
"Ο καθένας προσπαθεί για την προκοπή του. Που το κακό να υπερασπίζεσαι τα συμφέροντά σου. Με σκληρή δουλειά έχουν καταφέρει όλα αυτά".
"Με σκληρή δουλειά! Κατακλέβοντας τον κόσμο; Η δουλειά μου είναι πιο τίμια".
"Είσαι ένας έμπορος ναρκωτικών! Πως τολμάς να συγκρίνεις τον εαυτό σου; Δεν ανάγκασε κανέναν η τράπεζα να πάρει δάνειο!"
"Ούτε ναρκωτικά ανάγκασε κανείς κανέναν να πάρει. Και ενώ από μικρά μαθαίνουμε πως τα ναρκωτικά βλάπτουν, από την ίδια ηλικία μαθαίνουμε πόσο φυσιολογικό είναι να παίρνουμε δάνεια!"
"Εμπορεύεσαι τον θάνατο!"
"Εμπορεύονται την απάτη και την δυστυχία!"
"Πουλάς δηλητηριώδεις ουσίες!"
"Ότι κάνει και ο μανάβης στην αλυσίδα σούπερ μάρκετ. Εγώ όμως δεν τα πουλάω για τροφή! Ότι και ο φαρμακοποιός σου! Εγώ όμως δεν κρύβω τις παρενέργειες!"
"Μην τα ισοπεδώνεις όλα!"
"Ισοπεδωμένα είναι!"
ΠΛΑΝΟ Γ
Μεσοαστική πολυκατοικία. Βράδυ. Κλειστά φώτα σε όλα τα παράθυρα. Ένα φως στον τρίτο όροφο ανοίγει. Πιθανόν στο σαλόνι. Δυο σκιές. Δυο αντρικές φιγούρες.
"Ήρθες τελικά. Δεν είχες καν την υπομονή να με αιφνιδιάσεις!"
"Δεν ήθελα να σε αιφνιδιάσω".
"Και πως θα με εκδικηθείς;"
"Γιατί να σε εκδικηθώ;"
"Σου είχα πει από την αρχή ότι θα κάνω τα πάντα για να μην πάω φυλακή"
"Και έπρεπε να με δώσεις; Εμένα; Τον σύντροφο σου; Τον αδελφό σου;"
"Ποτέ σου δεν κατάλαβες ότι αυτά είναι δουλειές και όχι παιχνίδια. Σου έδωσα την ευκαιρία. Ο Κρέοντας μας έδωσε την ευκαιρία. Αρνήθηκες! Κι ας μας έπιανε και τους δυο, τι θα κέρδιζες παραπάνω αλήθεια; Δεν ήθελες να συνεργαστείς με μπάτσο. Αφού στα ίδια σκατά με εμάς είναι κι αυτός. Ή μήπως προτιμάς τους μπάτσους αδιάφθορους; Θα μπαίναμε και οι δυο μας φυλακή και έρχεσαι τώρα με ύφος αδικημένου θριαμβευτή να μου πεις τι; Ότι σε πρόδωσα εγώ όταν εσύ επέμενες να κάνεις του κεφαλιού σου;"
"Του κεφαλιού μου! Που δεν θέλησα να ανοίξω δουλειές με τον Κρέοντα; Με μπάτσο! Που δεν θέλησα να αγγίξω την πανούκλα του οργανωμένου εγκλήματος; Και δεν θέλησα να αγγίξω αυτήν την πανούκλα. Αυτόν τον κόσμο. Όχι φυσικά επειδή είναι εγκληματικός. Δεν είναι βρόμικος επειδή είναι εγκληματικός. Είναι βρόμικος επειδή είναι κομμάτι της εξουσίας. Επειδή για να εξασφαλίσεις μια θέση σε αυτόν τον κόσμο, τον κόσμο της εξουσίας, πρέπει πρώτα να πουλήσεις ότι έχεις πάνω σου που σε κάνει άνθρωπο. Κι εσύ για να γλυτώσεις την φυλακή βιάστηκες να το πούλησες στις εκπτώσεις. Λες πως δεν κατάλαβα πως αυτά είναι δουλειές κι όχι παιχνίδια. Εγώ ξέρω πως η δουλειά του κάθε ανθρώπου. Ο τρόπος που κερδίζει την ζωή του. Είναι αυτός που τον καθορίζει σαν άνθρωπο. Και γω επέλεξα να μείνω άνθρωπος. Να κερδίζω την ζωή μου ενάντια σε ότι δεν είναι ανθρώπινο και όχι υπερασπιζόμενος το. Το έγκλημα για το Κεφάλαιο είναι ότι ο Διάολος για τον Θεό. Αποδίδεται από τον λαό στην εξουσία και από την εξουσία στον λαό. Αδιαφορώ για το τι τελικά είναι εγκληματικό. Ας είναι. Ας μην είναι. Με νοιάζει να είναι δίκαιο. Να είναι ανθρώπινο. Να κάνει την ραχοκοκαλιά μου να ανατριχιάζει".
Λάμψη πυροβολισμού. Ήχος πυροβολισμού. Λάμψη δεύτερου πυροβολισμού. Ήχος δεύτερου πυροβολισμού.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Κρέοντας στην ανακοίνωση της αστυνομίας για τον αλληλοσκοτωμό των δυο αδελφών αναφέρει τον Πολυνίκη ως αδίστακτο εγκληματία με ψυχολογικά προβλήματα και τον Ετεοκλή ως επιτυχημένο επιχειρηματία που προκαλούσε το μίσος του αδελφού του λόγο της κοινωνικής του ανωτερότητας.
ΠΛΑΝΟ Δ:
Γραφείο εφημερίδας. Όπως το φανταζόμαστε όλοι. Η Ισμήνη μιλάει στην Αντιγόνη.
"Και ο Ετεοκλής είναι αδελφός μου. Ο Πολυνίκης τον σκότωσε. Και είναι τρελός αφού τον σκότωσε. Στο σπίτι του μέσα βρέθηκε. Δεν πήγε για επίσκεψη! Πήγε να τον σκοτώσει. Και είναι πράγματι τρελός για να ζηλέψει την επιτυχία του αδελφού του. Που εκείνος κι ας ξεκίνησε σαν κι αυτόν κατάφερε να κάνει κάτι στην ζωή του και δεν κατέληξε δακτυλοδεικτούμενος με λερωμένο ποινικό μητρώο".
"Λερωμένο μητρώο μα καθαρή συνείδηση. Κι αντί να γράψεις την αλήθεια στην φυλλάδα που δουλεύεις. Αντί να γράψεις πως ο Κρέοντας είναι κοκέμπορας και ο Ετεοκλής ήταν το τσιράκι του. Αντί να γράψεις πως βάλανε τον Πολυνίκη στην φυλακή μόνο για να μην τον έχουνε στα πόδια τους. Θα γράψεις ότι σου πει ο Κρέοντας".
"Άκου Αντιγόνη. Εγώ θα κάνω την δουλειά μου. Και δουλειά μου δεν είναι άλλη από το να κρατάω τις λεπτές ισορροπίες που τόσο έχουν ανάγκη αυτοί στους οποίους χρωστάω την δουλειά μου. Και δεν θα χάσω την δουλειά μου για την τιμή κανενός νεκρού εγκληματία. Κι ας είναι αδελφός μου. Βάλε καλά στο μυαλό σου πως για κανέναν δεν αξίζει να χαλάς την ζωή σου. Πως ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και πως αυτή είναι η φύση του ανθρώπου και δεν αλλάζει! Γιατί στην φύση όλη κυριαρχεί ο ανταγωνισμός. Γιατί όλα τα πλάσματα στην φύση έτσι επιβιώνουν. Ο Πολυνίκης διάλεξε μόνος του τον δρόμο του. Διάλεξε μόνος του το τέλος του. Διάλεξε μόνος τι θα αφήσει πίσω του. Έχασε. Δεν φταίω εγώ γι αυτό. Εγώ υπακούω στα ένστικτα μου. Και τα ένστικτα μου μού λένε να μην χάσω την δουλειά μου. Να επιβιώσω!".
"Στην φύση κυριαρχεί ο ανταγωνισμός! Κι αυτός είναι ο λόγος για να πουλάς την ψυχή σου;! Σε ανταγωνιστική τιμή! Μπορείς όσο θέλεις να αποδίδεις την αλλοτρίωση σου σε φυσικά ένστικτα αλλά μάθε πως στην φύση όπου υπάρχει ανταγωνισμός είναι περιορισμένος στο ελάχιστο δυνατό ενώ η συνεργασία κυριαρχεί. Ποιος δεν θέλησε να αγκαλιάσει ένα κουτάβι; Αν όχι δεν θα χρειαζόταν η εξουσία να σκαλίσει τις πιο σκοτεινές γωνιές τις ανθρώπινης ψυχής και να αποδομήσει όλα τα ευγενικά χαρακτηριστικά του ανθρώπινου γένους για να πείσει ότι ο ανταγωνισμός είναι η πραγματική μας φύση. Θα μας έβγαινε το ίδιο φυσικά με την αλληλεγγύη. Θα μας δημιουργούσε το ίδιο όμορφα συναισθήματα. Κάνε ότι θέλεις. Καθένας και η ψυχούλα του".
ΠΛΑΝΟ Ε
Γκρι γραφείο. Ένας χάρτης της Ελλάδας στον έναν τοίχο. Ένα παλιομοδίτικο κάδρο που δείχνει ένα περιπολικό και έναν ένστολο. Μια γκρι μεταλλική ντουλάπα. Είναι το γραφείο του Κρέοντα. Ο Κρέοντας έχει γυρισμένη πλάτη. Απέναντι του κάθεται η Αντιγόνη. Της μιλάει.
"Τα πράγματα έχουν αλλάξει Αντιγόνη. Η ωμή δύναμη είναι η μόνη αυτή που μετράει. Σημασία δεν έχει αν κάποιος παρανομεί. Σημασία έχει ποιος είναι αυτός που παρανομεί. Όπως για την εκκλησία τα πάντα είναι αμαρτία. Ο άνθρωπος είναι από την γέννα του αμαρτωλός. Ότι και να κάνει είναι αμαρτωλός. Έτσι και για την ποινική δικαιοσύνη. Τα πάντα είναι παράνομα. Υπάρχουν τόσοι νόμοι και τόσοι διατάξεις που όσο και να θέλει κανείς να μην παρανομεί είναι αδύνατον να τα καταφέρει. Όμως ο παιδοκτόνος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος αγιοποιήθηκε. Γιατί σημασία δεν έχει για την εκκλησία αν κάποιος είναι αμαρτωλός αλλά ποιος είναι αυτός. Σε τρομάζει που η εξουσία έπαψε να κρατά τα προσχήματα; Που παραβιάζει κατάφορα το κοινωνικό συμβόλαιο; Δεν μπορεί όμως να υπάρξει κοινωνικό συμβόλαιο όταν δεν υπάρχει κοινωνία. Ζούμε σε μια μη κοινωνία. Γιατί λοιπόν η εξουσία να πρέπει να δώσει τα διαπιστευτήρια της. Η εξουσία απλά γαμάει κι εγώ έχω μια θέση μέσα σε αυτήν. Την αξιοποιώ λοιπόν για να συμβάλω στην υστεροφημία του συνεργάτη μου. Και τι; Τι μπορείς να κάνεις; Θα αποκαλύψεις ότι πουλάω ναρκωτικά; Μα αυτός είναι ρόλος μου. Όχι φυσικά να πουλάω ναρκωτικά αλλά να μην χάσω επαφή με το έγκλημα για να μπορώ να το ελέγχω. Είμαι αναγκασμένος να κάνω αυτήν την παράλληλη δουλειά. Πρέπει το έγκλημα και ο κόσμος του όχι απλά να με φοβούνται αλλά να με έχουν ανάγκη. Δεν μπορώ να λειτουργήσω διαφορετικά. Για 'μένα το έγκλημα δεν είναι καλό ή κακό. Είναι απλά ο αντίπαλος μου. Η ουσιαστική διαχείριση του ανήκει στην πολιτική και οικονομική εξουσία. Εγώ είμαι ένας υπάλληλος. Η μόνη εξουσία που έχω είναι να τιμήσω τον συνεργάτη μου. Να πω ότι ψέμα θέλω και αν όχι να γίνει πιστευτό τουλάχιστον να αναγνωριστεί ως τέτοιο. Και αυτήν την εξουσία που έχω να είσαι σίγουρη πως θα την ασκήσω.
"Άκου Κρέοντα. εικοσιπέντε αιώνες τώρα με πνίγει το δίκιο μου. Επί εικοσιπέντε αιώνες τώρα πρέπει να εκτελεστώ ξανά και ξανά για να δικαιωθώ. Άκου Κρέοντα. Αυτή τη φόρα δεν σε αφήσω να μου κάνεις κακό. Και ξέρω πως δεν θα αλλάξει τίποτα με αυτό. Ξέρω πως είσαι απλά ένας άνθρωπος σε μια θέση. Ξέρω όμως πως για να επιλέξει ένας άνθρωπος να είναι σε αυτήν την θέση πρέπει να είναι κάθαρμα. Και ξέρω επίσης πως αυτή η θέση σου επιτρέπει να γίνεις ακόμα μεγαλύτερο κάθαρμα. Άκου Κρέοντα. Το ξέρω πως έτσι δεν αλλάζει τίποτα. Υπάρχει όμως και μια υπαρξιακή διάσταση που δεν πρέπει να αγνοούμε. Και επιτέλους Κρέοντα. Αυτή την φορά είναι η σειρά σου."
Δυο δευτερόλεπτα σκοτάδι. Λάμψη πυροβολισμού. Ήχος πυροβολισμού. Ξανά φως. Ο Κρέοντας νεκρός.
Τάσσιος Θήτα,
Θεσσαλονίκη 18/01/2012
πηγη:http://paranoiriko.blogspot.gr/
Ο Πολυνίκης, ο Ετεοκλής, η Αντιγόνη και η Ισμήνη είναι αδέρφια. Ο Ετεοκλής με τον Πολυνίκη κέρδιζαν την ζωή τους κλέβοντας χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Ο Κρέοντας είναι θείος τους και διευθυντής της Ασφάλειας. Όταν κάποια στιγμή μαθαίνει για την δράση τους τούς κάνει μια δελεαστική πρόταση. Ή σταματάν τις ληστείες και ξεκινούν το εμπόριο κόκας υπό τις διαταγές του αλλά και την κάλυψη του ή τους συλλαμβάνει με την πρώτη ευκαιρία. Ο Πολυνίκης αρνείται την πρόταση ενώ ο Ετεοκλής δέχεται. Και όχι μόνο δέχεται άλλα προκειμένου να επισφραγίσει την συμφωνία βοηθάει τον Κρέοντα να συλλέξει τα στοιχεία εκείνα που θα οδηγήσουν τον αδερφό του Πολυνίκη στην φυλακή για τρία χρόνια. Ως αντάλλαγμα φυσικά κερδίζει την ασυλία του.
Η Αντιγόνη και η Ισμήνη είναι οι μεγαλύτερες τους αδελφές. Είναι και οι δυο τους δημοσιογράφοι στο αστυνομικό ρεπορτάζ. Η Αντιγόνη σε ανεξάρτητη, δικιά της, μαχητική σελίδα στο διαδίκτυο ενώ η Ισμήνη σε έντυπο ταμπλόιντ.
ΠΛΑΝΟ Α
Η Αντιγόνη. Η Αντιγόνη είναι περίπου σαράντα. Απεριποίητη με μακριά μονοκόμματα μαλλιά. Φοράει τις πιτζάμες της και μια ζακέτα από πάνω. Τα γυαλιά της αντί για τους φακούς της. Η Αντιγόνη είναι εμφανισιακά η εντύπωση του Life Style για τις αριστερές. Η Αντιγόνη δεν είναι αριστερή αλλά σίγουρα αριστερών αντιλήψεων. Κάθεται ελαφρώς σκεβρωμένη από το κρύο. Είναι Νοέμβρης και έχει βάλει τα πρώτα κρύα. Τσιγκουνεύεται το πετρέλαιο. Παριστάνει πως ακόμα δεν είναι απαραίτητο. Πως θα φτιάξει πάλι ο καιρός. Υπομονή.
Κάθεται στον φθαρμένο καναπέ. Φθαρμένος όχι επειδή είναι παλιός. Ο καναπές είναι μόλις δεκαετίας. Όμως οι πολυεθνικές έχουν ρίξει την ποιότητα των εμπορευμάτων. Μια επιλογή που δικαιολογήθηκε κάποτε ως αναγκαία προκειμένου να δοθεί στον καταναλωτή η ευκαιρία να ακολουθήσει την μόδα. Όχι απαραίτητα επειδή του αρέσει η μόδα αλλά επειδή τα εμπορεύματα είναι τόσο κακής ποιότητας που χρειάζεται κάθε χρόνο να αλλάζει γκαρνταρόμπα και κάθε δεκαετία σαλόνι. Είναι μια ευκαιρία στον καθένα να είναι άξιος πολίτης. Άξιος καταναλωτής. Η έννοια της ιδιότητας του πολίτη με την έννοια της ιδιότητας του καταναλωτή ταυτίζονται. Όχι με την τυπική έννοια. Όχι με την έννοια των τυπικών πολιτικών δικαιωμάτων. Ούτως ή άλλως ποιος νοιάζεται για το δικαίωμα του εκλέγειν όταν είναι αποκλεισμένος από το δικαίωμα του εκλέγεσθαι; Ούτως ή άλλως ποιος νοιάζεται για το δικαίωμα του εκλέγειν όταν υπάρχει ο περιορισμός της ISO τυποποίησης ακόμα και στην πολιτική; Και γιατί να νοιάζεται κανείς για την πολιτική όταν αυτή έχει εκπέσει σε managment; Πολίτης είναι ο καταναλωτής. Το προνόμιο της ιδιότητας του πολίτη αποκτάει μοντέρνα χαρακτηριστικά. Νεοφιλελεύθερα. Είναι ο καταναλωτής. Οι καταναλωτές της μεσαίας τάξης περιορίζονται. Η μεσαία τάξη συρρικνώνεται. Η μεσαία τάξη εκπίπτει από την ιδιότητα του πολίτη. Η μεσαία τάξη οργανώνει τα νεοχαρτιστικά της κινήματα. Ζητάει δουλεία και κατανάλωση. Δεν λέει να γαμηθούν οι πολίτες. Να γαμηθούν και τα προνόμια του πολίτη. Λέει ότι τα θέλει πίσω.
Ο καναπές της Αντιγόνης είναι φθαρμένος παρότι δεκαετίας. Η Αντιγόνη κάθεται στον καναπέ της ρουφώντας τσάι στο ψυχρό σαλόνι της φορώντας τις πιτζάμες της και την ζακέτα της. Μιλάει με τον αδελφό της. Μιλάει με τον Πολυνίκη. Η Αντιγόνη είναι χαρούμενη, προβληματισμένη και τρομαγμένη. Διαδοχικά και ανακατεμένα. Η Αντιγόνη μιλάει με τον αδελφό της τον Πολυνίκη.
"Μην το κάνεις αυτό! Αφού δεν θέλεις να μιλίσεται. Τι να πείτε; Αφού αυτό που θέλεις είναι να τον σκοτώσεις. Είναι κι εμένα αδελφός μου. Και δεν με νοιάζει αν τον σκοτώσεις. Τον σιχαίνομαι. Κι ας έχουμε το ίδιο αίμα. Αυτό είναι που κάνει το μίσος μου μεγαλύτερο. Το ότι το ίδιο με έμενα αίμα κυλάει σε αυτές τις μολυσμένες φλέβες. Τον μισώ όχι μόνο επειδή έκανε σε εσένα ότι έκανε. Θα τον μισούσα αν το έκανε στον οποιονδήποτε. Όμως θα πας πάλι φυλακή. Μόλις εχθές βγήκες. Δεν πιστεύω ότι αξίζει. Και αυτήν την φορά θα είναι για πάντα. Ξέρω πως θέλεις να εκδικηθείς. Ξέρω πως θέλεις να κάνεις την ψυχή σου να ηρεμήσει. Όμως μπορείς και να τον συγχωρέσεις. Έτσι μόνο θα ηρεμήσει πραγματικά η ψυχή σου. Ξέρω πως η προδοσία είναι σαν κοτρόνι που κάθεται στον σβέρκο. Αλλά μην φας την ζωή σου στην φυλακή. Θα βρεις άλλον τρόπο. Έχει ο καιρός γυρίσματα. Η ζωή είναι μεγάλη. Ο καιρός γυρνάει όπως την άνοιξη. Μη το κάνεις. Υποσχέσου."
" Άκου. Για μένα η ζωή μετράει πια διαφορετικά. Ο χρόνος μετράει αλλιώς. Όσο υπάρχει αυτό μέσα μου ο χρόνος είναι σταματημένος. Πριν τρία χρόνια ο χρόνος σταμάτησε για μένα. Τώρα θέλω να τον ξαναβάλω μπροστά. Δεν ξέρω αν πραγματικά θέλω να τον σκοτώσω ή να τον συγχωρήσω. Δεν με νοιάζει αν η οργή μου θα εκτονωθεί ή θα σβήσει. Θέλω μόνο να φύγει από πάνω μου. Θέλω μόνο να φύγει από μέσα μου. Ακόμα δεν έχει περάσει βράδυ που να κοιμηθώ ήσυχος. Ακόμα τον βλέπω στον ύπνο μου να μετανιώνει. Και ας μην επανορθώνει. Μου φτάνει πια να μετανοιώσει. Όμως ούτε αυτό θα γίνει και μένει η προδοσία σαν αρρώστια μέσα μου. Θέλω να την βγάλω σαν απόστημα. Να την καυτηριάσω. Το μίσος μου κάνει κακό. Δεν μου μένει πια παρά να συγχωρήσω μια και καλή. Δεν θα κρατάω κακία σε έναν νεκρό παρά μόνο επειδή με έκανε φονιά. Μου λες πως δεν αξίζει μια ζωή στην φυλακή. Και τι αξίζει να κάνεις για μια ζωή; Μήπως να ζεις μια ζωή προδομένη; Αξίζει μια ζωή στην φυλακή μόνο για να χορέψεις τις βεργούλες μέχρι το τέλος. Αξίζει μια ζωή στην φυλακή μόνο για να μην καταφέρεις από την συγκίνηση να ολοκληρώσεις την απαγγελία των Πατέρων. Αξίζει μια ζωή στην φυλακή για να τιμήσεις τον γκρεμισμένο σου κόσμο. Τώρα που δεν έχω κουράγιο να τον ξαναχτίσω μου έμεινε μόνο η δυνατότητα να τον τιμήσω."
ΠΛΑΝΟ Β
Διαμέρισμα σύγχρονης πολυκατοικίας. Μικρό και πληθωρικό. Δυο αποχρώσεις απόσταση από πολυτελές. Γεμάτο μπιμπελό και γυναικεία γκάτζετς. Αυτό που το lifestyle σπρώχνει στα θύματα του ως γυναικεία γκάτζετς. Γεμάτο ροζ άχρηστα αντικείμενα. Το ροζ είναι το δεύτερο σε συχνότητα χρώμα σε αυτό το διαμέρισμα ωστόσο κυριαρχεί. Είναι το διαμέρισμα της Ισμήνης. Μιλάει με τον Ετεοκλή. Ο Ετεοκλής την ρωτάει.
"Εχθές αποφυλακίστηκε ο Πολυνίκης. Θα τον δεις;"
"Εχθές; Όχι. Δεν θα τον δω. Τι κι αν είναι αδελφός μου. Είναι ένας εγκληματίας. Δεν χρειάζομαι την ρετσινιά του."
"Και γω εγκληματίας είμαι."
"Εσύ προσπαθείς να ξεμπλέξεις. Εσύ τουλάχιστον βοηθάς την αστυνομία. Εσύ βοηθάς τον Κρέοντα."
"Τόσο πολύ αγαπάς την νομιμότητα;"
"Αλλιώς θα γίνουμε ζούγκλα! Δεν μπορείς να κλέβεις την περιουσία του άλλου!"
"Τράπεζες έκλεβε! Αυτοι το ξεκίνησαν πρώτοι!"
"Δεν είναι δικιά σου δουλειά να κρίνεις. Δεν είναι δικιά του δουλειά να κρίνει! Υπάρχει η Δικαιοσύνη."
"Η Δικαιοσύνη είναι η αντίληψη που έχει το Κεφάλαιο για το δίκαιο. Δίκαιο για το Κεφάλαιο είναι ότι ομολογεί τα συμφέροντα του".
"Ο καθένας προσπαθεί για την προκοπή του. Που το κακό να υπερασπίζεσαι τα συμφέροντά σου. Με σκληρή δουλειά έχουν καταφέρει όλα αυτά".
"Με σκληρή δουλειά! Κατακλέβοντας τον κόσμο; Η δουλειά μου είναι πιο τίμια".
"Είσαι ένας έμπορος ναρκωτικών! Πως τολμάς να συγκρίνεις τον εαυτό σου; Δεν ανάγκασε κανέναν η τράπεζα να πάρει δάνειο!"
"Ούτε ναρκωτικά ανάγκασε κανείς κανέναν να πάρει. Και ενώ από μικρά μαθαίνουμε πως τα ναρκωτικά βλάπτουν, από την ίδια ηλικία μαθαίνουμε πόσο φυσιολογικό είναι να παίρνουμε δάνεια!"
"Εμπορεύεσαι τον θάνατο!"
"Εμπορεύονται την απάτη και την δυστυχία!"
"Πουλάς δηλητηριώδεις ουσίες!"
"Ότι κάνει και ο μανάβης στην αλυσίδα σούπερ μάρκετ. Εγώ όμως δεν τα πουλάω για τροφή! Ότι και ο φαρμακοποιός σου! Εγώ όμως δεν κρύβω τις παρενέργειες!"
"Μην τα ισοπεδώνεις όλα!"
"Ισοπεδωμένα είναι!"
ΠΛΑΝΟ Γ
Μεσοαστική πολυκατοικία. Βράδυ. Κλειστά φώτα σε όλα τα παράθυρα. Ένα φως στον τρίτο όροφο ανοίγει. Πιθανόν στο σαλόνι. Δυο σκιές. Δυο αντρικές φιγούρες.
"Ήρθες τελικά. Δεν είχες καν την υπομονή να με αιφνιδιάσεις!"
"Δεν ήθελα να σε αιφνιδιάσω".
"Και πως θα με εκδικηθείς;"
"Γιατί να σε εκδικηθώ;"
"Σου είχα πει από την αρχή ότι θα κάνω τα πάντα για να μην πάω φυλακή"
"Και έπρεπε να με δώσεις; Εμένα; Τον σύντροφο σου; Τον αδελφό σου;"
"Ποτέ σου δεν κατάλαβες ότι αυτά είναι δουλειές και όχι παιχνίδια. Σου έδωσα την ευκαιρία. Ο Κρέοντας μας έδωσε την ευκαιρία. Αρνήθηκες! Κι ας μας έπιανε και τους δυο, τι θα κέρδιζες παραπάνω αλήθεια; Δεν ήθελες να συνεργαστείς με μπάτσο. Αφού στα ίδια σκατά με εμάς είναι κι αυτός. Ή μήπως προτιμάς τους μπάτσους αδιάφθορους; Θα μπαίναμε και οι δυο μας φυλακή και έρχεσαι τώρα με ύφος αδικημένου θριαμβευτή να μου πεις τι; Ότι σε πρόδωσα εγώ όταν εσύ επέμενες να κάνεις του κεφαλιού σου;"
"Του κεφαλιού μου! Που δεν θέλησα να ανοίξω δουλειές με τον Κρέοντα; Με μπάτσο! Που δεν θέλησα να αγγίξω την πανούκλα του οργανωμένου εγκλήματος; Και δεν θέλησα να αγγίξω αυτήν την πανούκλα. Αυτόν τον κόσμο. Όχι φυσικά επειδή είναι εγκληματικός. Δεν είναι βρόμικος επειδή είναι εγκληματικός. Είναι βρόμικος επειδή είναι κομμάτι της εξουσίας. Επειδή για να εξασφαλίσεις μια θέση σε αυτόν τον κόσμο, τον κόσμο της εξουσίας, πρέπει πρώτα να πουλήσεις ότι έχεις πάνω σου που σε κάνει άνθρωπο. Κι εσύ για να γλυτώσεις την φυλακή βιάστηκες να το πούλησες στις εκπτώσεις. Λες πως δεν κατάλαβα πως αυτά είναι δουλειές κι όχι παιχνίδια. Εγώ ξέρω πως η δουλειά του κάθε ανθρώπου. Ο τρόπος που κερδίζει την ζωή του. Είναι αυτός που τον καθορίζει σαν άνθρωπο. Και γω επέλεξα να μείνω άνθρωπος. Να κερδίζω την ζωή μου ενάντια σε ότι δεν είναι ανθρώπινο και όχι υπερασπιζόμενος το. Το έγκλημα για το Κεφάλαιο είναι ότι ο Διάολος για τον Θεό. Αποδίδεται από τον λαό στην εξουσία και από την εξουσία στον λαό. Αδιαφορώ για το τι τελικά είναι εγκληματικό. Ας είναι. Ας μην είναι. Με νοιάζει να είναι δίκαιο. Να είναι ανθρώπινο. Να κάνει την ραχοκοκαλιά μου να ανατριχιάζει".
Λάμψη πυροβολισμού. Ήχος πυροβολισμού. Λάμψη δεύτερου πυροβολισμού. Ήχος δεύτερου πυροβολισμού.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Κρέοντας στην ανακοίνωση της αστυνομίας για τον αλληλοσκοτωμό των δυο αδελφών αναφέρει τον Πολυνίκη ως αδίστακτο εγκληματία με ψυχολογικά προβλήματα και τον Ετεοκλή ως επιτυχημένο επιχειρηματία που προκαλούσε το μίσος του αδελφού του λόγο της κοινωνικής του ανωτερότητας.
ΠΛΑΝΟ Δ:
Γραφείο εφημερίδας. Όπως το φανταζόμαστε όλοι. Η Ισμήνη μιλάει στην Αντιγόνη.
"Και ο Ετεοκλής είναι αδελφός μου. Ο Πολυνίκης τον σκότωσε. Και είναι τρελός αφού τον σκότωσε. Στο σπίτι του μέσα βρέθηκε. Δεν πήγε για επίσκεψη! Πήγε να τον σκοτώσει. Και είναι πράγματι τρελός για να ζηλέψει την επιτυχία του αδελφού του. Που εκείνος κι ας ξεκίνησε σαν κι αυτόν κατάφερε να κάνει κάτι στην ζωή του και δεν κατέληξε δακτυλοδεικτούμενος με λερωμένο ποινικό μητρώο".
"Λερωμένο μητρώο μα καθαρή συνείδηση. Κι αντί να γράψεις την αλήθεια στην φυλλάδα που δουλεύεις. Αντί να γράψεις πως ο Κρέοντας είναι κοκέμπορας και ο Ετεοκλής ήταν το τσιράκι του. Αντί να γράψεις πως βάλανε τον Πολυνίκη στην φυλακή μόνο για να μην τον έχουνε στα πόδια τους. Θα γράψεις ότι σου πει ο Κρέοντας".
"Άκου Αντιγόνη. Εγώ θα κάνω την δουλειά μου. Και δουλειά μου δεν είναι άλλη από το να κρατάω τις λεπτές ισορροπίες που τόσο έχουν ανάγκη αυτοί στους οποίους χρωστάω την δουλειά μου. Και δεν θα χάσω την δουλειά μου για την τιμή κανενός νεκρού εγκληματία. Κι ας είναι αδελφός μου. Βάλε καλά στο μυαλό σου πως για κανέναν δεν αξίζει να χαλάς την ζωή σου. Πως ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και πως αυτή είναι η φύση του ανθρώπου και δεν αλλάζει! Γιατί στην φύση όλη κυριαρχεί ο ανταγωνισμός. Γιατί όλα τα πλάσματα στην φύση έτσι επιβιώνουν. Ο Πολυνίκης διάλεξε μόνος του τον δρόμο του. Διάλεξε μόνος του το τέλος του. Διάλεξε μόνος τι θα αφήσει πίσω του. Έχασε. Δεν φταίω εγώ γι αυτό. Εγώ υπακούω στα ένστικτα μου. Και τα ένστικτα μου μού λένε να μην χάσω την δουλειά μου. Να επιβιώσω!".
"Στην φύση κυριαρχεί ο ανταγωνισμός! Κι αυτός είναι ο λόγος για να πουλάς την ψυχή σου;! Σε ανταγωνιστική τιμή! Μπορείς όσο θέλεις να αποδίδεις την αλλοτρίωση σου σε φυσικά ένστικτα αλλά μάθε πως στην φύση όπου υπάρχει ανταγωνισμός είναι περιορισμένος στο ελάχιστο δυνατό ενώ η συνεργασία κυριαρχεί. Ποιος δεν θέλησε να αγκαλιάσει ένα κουτάβι; Αν όχι δεν θα χρειαζόταν η εξουσία να σκαλίσει τις πιο σκοτεινές γωνιές τις ανθρώπινης ψυχής και να αποδομήσει όλα τα ευγενικά χαρακτηριστικά του ανθρώπινου γένους για να πείσει ότι ο ανταγωνισμός είναι η πραγματική μας φύση. Θα μας έβγαινε το ίδιο φυσικά με την αλληλεγγύη. Θα μας δημιουργούσε το ίδιο όμορφα συναισθήματα. Κάνε ότι θέλεις. Καθένας και η ψυχούλα του".
ΠΛΑΝΟ Ε
Γκρι γραφείο. Ένας χάρτης της Ελλάδας στον έναν τοίχο. Ένα παλιομοδίτικο κάδρο που δείχνει ένα περιπολικό και έναν ένστολο. Μια γκρι μεταλλική ντουλάπα. Είναι το γραφείο του Κρέοντα. Ο Κρέοντας έχει γυρισμένη πλάτη. Απέναντι του κάθεται η Αντιγόνη. Της μιλάει.
"Τα πράγματα έχουν αλλάξει Αντιγόνη. Η ωμή δύναμη είναι η μόνη αυτή που μετράει. Σημασία δεν έχει αν κάποιος παρανομεί. Σημασία έχει ποιος είναι αυτός που παρανομεί. Όπως για την εκκλησία τα πάντα είναι αμαρτία. Ο άνθρωπος είναι από την γέννα του αμαρτωλός. Ότι και να κάνει είναι αμαρτωλός. Έτσι και για την ποινική δικαιοσύνη. Τα πάντα είναι παράνομα. Υπάρχουν τόσοι νόμοι και τόσοι διατάξεις που όσο και να θέλει κανείς να μην παρανομεί είναι αδύνατον να τα καταφέρει. Όμως ο παιδοκτόνος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος αγιοποιήθηκε. Γιατί σημασία δεν έχει για την εκκλησία αν κάποιος είναι αμαρτωλός αλλά ποιος είναι αυτός. Σε τρομάζει που η εξουσία έπαψε να κρατά τα προσχήματα; Που παραβιάζει κατάφορα το κοινωνικό συμβόλαιο; Δεν μπορεί όμως να υπάρξει κοινωνικό συμβόλαιο όταν δεν υπάρχει κοινωνία. Ζούμε σε μια μη κοινωνία. Γιατί λοιπόν η εξουσία να πρέπει να δώσει τα διαπιστευτήρια της. Η εξουσία απλά γαμάει κι εγώ έχω μια θέση μέσα σε αυτήν. Την αξιοποιώ λοιπόν για να συμβάλω στην υστεροφημία του συνεργάτη μου. Και τι; Τι μπορείς να κάνεις; Θα αποκαλύψεις ότι πουλάω ναρκωτικά; Μα αυτός είναι ρόλος μου. Όχι φυσικά να πουλάω ναρκωτικά αλλά να μην χάσω επαφή με το έγκλημα για να μπορώ να το ελέγχω. Είμαι αναγκασμένος να κάνω αυτήν την παράλληλη δουλειά. Πρέπει το έγκλημα και ο κόσμος του όχι απλά να με φοβούνται αλλά να με έχουν ανάγκη. Δεν μπορώ να λειτουργήσω διαφορετικά. Για 'μένα το έγκλημα δεν είναι καλό ή κακό. Είναι απλά ο αντίπαλος μου. Η ουσιαστική διαχείριση του ανήκει στην πολιτική και οικονομική εξουσία. Εγώ είμαι ένας υπάλληλος. Η μόνη εξουσία που έχω είναι να τιμήσω τον συνεργάτη μου. Να πω ότι ψέμα θέλω και αν όχι να γίνει πιστευτό τουλάχιστον να αναγνωριστεί ως τέτοιο. Και αυτήν την εξουσία που έχω να είσαι σίγουρη πως θα την ασκήσω.
"Άκου Κρέοντα. εικοσιπέντε αιώνες τώρα με πνίγει το δίκιο μου. Επί εικοσιπέντε αιώνες τώρα πρέπει να εκτελεστώ ξανά και ξανά για να δικαιωθώ. Άκου Κρέοντα. Αυτή τη φόρα δεν σε αφήσω να μου κάνεις κακό. Και ξέρω πως δεν θα αλλάξει τίποτα με αυτό. Ξέρω πως είσαι απλά ένας άνθρωπος σε μια θέση. Ξέρω όμως πως για να επιλέξει ένας άνθρωπος να είναι σε αυτήν την θέση πρέπει να είναι κάθαρμα. Και ξέρω επίσης πως αυτή η θέση σου επιτρέπει να γίνεις ακόμα μεγαλύτερο κάθαρμα. Άκου Κρέοντα. Το ξέρω πως έτσι δεν αλλάζει τίποτα. Υπάρχει όμως και μια υπαρξιακή διάσταση που δεν πρέπει να αγνοούμε. Και επιτέλους Κρέοντα. Αυτή την φορά είναι η σειρά σου."
Δυο δευτερόλεπτα σκοτάδι. Λάμψη πυροβολισμού. Ήχος πυροβολισμού. Ξανά φως. Ο Κρέοντας νεκρός.
Τάσσιος Θήτα,
Θεσσαλονίκη 18/01/2012
πηγη:http://paranoiriko.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου